Ölsem, ölsem, ölsem... hemen şimdi Kaçsam, gitsem, kaçsam... tam da şimdi Bu kez pek bir afili yalnızlık Aldatan bir kadın kadar düşman Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan Bu kez pek bir afili yalnızlık Ağlayan bir kadın kadar düşman Tuzaklar kurmuş üstelik Bırakmıyor acıtmadan
Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm...
Sövdüm, sövdüm, sövdüm� ben dünyaya Acılara, sokaklara, ait olmaya, insanlara
Bu kez pek bir afili yalnızlık Aldatan bir kadın kadar düşman Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan Bu kez pek bir afili yalnızlık
Ağlayan bir kadın kadar düşman Tuzaklar kurmuş üstelik Bırakmıyor acıtmadan Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm... Değmezmiş hiç uğraşmaya Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya... dayanmaya... Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm...
Kalan sağlar senin olsun.....
Kabul ettim hata bende , gelme üstüme Öldüm zaten kaç gün önce Aynı anda susunca , aynı anda konuştuk Duymazdan geldiysek bile Kabul ettim hata bende , ben gördüm önce Öldün zaten kaç gün önce
Tamam yeter yeter herşey istediğin gibi olsun Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ...
Ne aşk var , ne mutlu sonlar Dört duvar yalnızlık var Gücün yetmez kaçmaya Hapsolursun yalnızlığa
Ne aşk var , ne mutlu sonlar Buz gibi yalnızlık var Gücün yetmez ısınmaya Hapsolunca yalnızlığa
Kabul ettim hata bende , gelme üstüme Öldüm zaten kaç gün önce Aynalarla avunma , göstermezler içini Hiç çekinme tanı kendini Tek kişilik eşyalar , küçük küçük bavullar Hikayenden arda kalan
Tamam yeter yeter herşey istediğin gibi olsun Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ...
Ne aşk var , ne mutlu sonlar Dört duvar yalnızlık var Gücün yetmez kaçmaya Hapsolursun yalnızlığa
Ne aşk var , ne mutlu sonlar Buz gibi yalnızlık var Gücün yetmez ısınmaya Hapsolunca yalnızlığa
Gripin&Emre Aydın Sensiz istanbula düşmanım
Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi. İçimi döktüm bugün yokluğunla konuştum Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi İçimden çıktım bugün içimle konuştum
Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi Gördüm kendimi gördüm Kırıldı ayna paramparça paramparça Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın Ne olur gel gel gel gel ben sensiz istanbul'a düşmanım
Kestiğim ümitlerden yelkenler yapıtım ama yokluğunda ne Gidebildim ne de kaldım Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi Sustum kendime kızdım Kırıldı ayna paramparça paramparça Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul'a düşmanım
